อย่ามองครอบครัวเป็น"ภาระ"
แต่ให้มองครอบครัวเป็น"สัมภาระ"
แต่ให้มองครอบครัวเป็น"สัมภาระ"
สัมภาระ...ที่เราจะพาติดตัวไปทุกที่ด้วยความเต็มใจ
ยามเรามีความสุข...เราจะสุขด้วยกัน
ยามเรามีความทุกข์...เราจะปลอบใจกัน
ยามเราอิ่ม...เขาต้องอิ่ม
ยามเราหิว...เราพอมีเท่าไหร่เราจะแบ่งปันกัน
ยามเรามีความทุกข์...เราจะปลอบใจกัน
ยามเราอิ่ม...เขาต้องอิ่ม
ยามเราหิว...เราพอมีเท่าไหร่เราจะแบ่งปันกัน
*เราไม่ได้เกิดมาตัวคนเดียวนะ
จริงอยู่ที่ว่า ชีวิตเป็นของเรา
แต่อย่าลืมว่า"ใคร"เป็นผู้"ให้"เรามา
แต่อย่าลืมว่า"ใคร"เป็นผู้"ให้"เรามา
ไม่มีคำว่าหนัก...ที่จะพาสัมภาระนี้ติดตัวไปตลอดชีวิต
เราควรยินดีที่จะมีพวกเขาอยู่เคียงข้างเสียมากกว่า
เราควรยินดีที่จะมีพวกเขาอยู่เคียงข้างเสียมากกว่า
เพราะเราไม่มีวันรู้เลยว่าวันไหน...
สัมภาระที่ยิ่งใหญ่...จะต้อง จ า ก เราไป
ต ล อ ด ก า ล
สัมภาระที่ยิ่งใหญ่...จะต้อง จ า ก เราไป
ต ล อ ด ก า ล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น